پیشگیری از خطر ابتلاء به بیماریهای قلبی عروقی با دوچرخه سواری
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۹۷۲۱
در پژوهشی محققان تاثیر شیوههای رفتوآمد فعال و غیرفعال را بر نتایج بیماریهای قلبی عروقی بر اساس سطوح نشانگر زیستی مربوطه برآورد کردند.
علاوه بر دادههای نشانگر زیستی بهدستآمده از ۲۰۸ هزار و ۸۹۳ شرکتکننده در نظرسنجی پایه بانک زیستی بریتانیا، محققان همچنین بررسی کردند که چگونه شدت و نوع رفتوآمد سطوح نشانگر زیستی بیماریهای قلبی عروقی را تغییر میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هشت نشانگر زیستی مورد تجزیه و تحلیل در این تحقیق شامل کلسترول تام، تریگلیسیرید، لیپوپروتئین با چگالی کم، لیپوپروتئین با چگالی بالا، آپولیپوپروتئین A و B، پروتئین واکنشی C و لیپوپروتئین A بود. برای هر نشانگر زیستی، محققان تعیین کردند که آیا مقدار مربوطه منعکسکننده افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی است یا خیر.
در نظرسنجی مقطعی بانک زیستی بریتانیا، محققان شرکتکنندگان ۴۰ تا ۶۹ ساله را بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ از ۲۲ مرکز در انگلستان، اسکاتلند و ولز انتخاب کردند. همه شرکتکنندگان از روشهای مختلف حملونقل برای رفت و آمد به محل کار حداقل یک بار در هفته استفاده کردند.
اطلاعات اجتماعی و جمعیت شناختی و مرتبط با سلامت هر شرکتکننده از جمله پارامترهای بیولوژیکی مانند چربی بدن و قدرت گرفتن و شاخصهای سبک زندگی مانند رژیم غذایی و سطح فعالیت بدنی نیز ارائه شد.
یافتههای پژوهش
از مجموع ۲۰۸ هزار و ۸۹۳ پاسخدهنده به نظرسنجی، ۱۶۵ هزار و ۵۴۰ نفر از خودرو به عنوان وسیله حملونقل استفاده میکردند؛ در حالی که تنها ۵۸۸۳ پاسخدهنده به طور منظم با دوچرخه به محل کار خود میرفتند. حدود ۳۸ درصد از استفادهکنندگان از دوچرخه نیز در اوقات فراغت خود به دوچرخهسواری یا پیادهروی میپرداختند که به طور قابل توجهی بیشتر از هشت درصد استفادهکنندگان از خودرو بود که اغلب در این فعالیتها شرکت میکردند.
شرکتکنندگان در مطالعه که اغلب پیاده به محل کار میرفتند در مقایسه با کسانی که با خودرو به محل کار میرفتند با خطر قابل توجه پایینتر لیپوپروتئین با چگالی بالا و آپولیپوپروتئین A مرتبط بودند. در مقایسه دوچرخهسواری تا محل کار با خطر کمتر تریگلیسیرید بالا، آپولیپوپروتئین A کم، آپولیپوپروتئین B بالا یا پایین و سطوح بالای پروتئین واکنشی C همراه بود.
هنگامی که محققان زمان رفتوآمد را برای افراد غیرفعال به میزان ۱۰ مایل در هفته افزایش دادند، خطر نسبی بالای کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطوح تریگلیسیرید و همچنین خطر سطح آپولیپوپروتئین A پایین و آپولیپوپروتئین B بالا یا پایین افزایش یافت.
در مقایسه هر مایل اضافی که به رفتوآمد افرادی که اغلب پیاده به محل کار میرفتند، اضافه میشد، خطر ابتلا به تریگلیسیرید بالا را کاهش میداد. هر مایل اضافی سطوح نشانگر زیستی پیشبینی شده را برای کسانی که از دوچرخه یا از وسایل حملونقل عمومی استفاده میکردند، تغییر نداد.
حدود ۱۶ درصد از استفادهکنندگان از دوچرخه در مقایسه با ۱۰ درصد از استفادهکنندگان از خودرو، هرگز گوشت فرآوری شده نخوردند که این موضوع نشان میدهد حتی عادات غذایی این افراد نیز به طور قابل توجهی متفاوت است. علاوه بر این دوچرخهسواران هر هفته به طور متوسط ۳۴ مایل را طی کردند و با توجه به شدت دوچرخهسواری در آن روز تا ۲۰۰۰ کیلوکالری بیشتری سوزاندند.
یکی دیگر از عوامل شخصی که نتایج را تحت تاثیر قرار داد، نسبت دور کمر به باسن فرد بود. در واقع کسانی که نسبت دور کمر به باسن بالاتری داشتند، همچنین کسانی که داروی بیماریهای قلبیعروقی برای آنان تجویز میشد، کمتر به محل کار خود با دوچرخه یا پیاده میرفتند.
یافتههای تحقیق نشان میدهد که پیادهروی و دوچرخهسواری تا محل کار با فواید قابل توجهی برای سلامت قلب و عروق همراه است. ارتباط این مزایای سلامتی با سطوح مشخصی از نشانگرهای زیستی، نشاندهنده مکانیسمی است که به وسیله آن فعالیت بدنی باعث کاهش بروز بیماریهای قلبیعروقی و مرگومیر میشود.
سطوح نشانگر زیستی بیماریهای قلبیعروقی بین افرادی که از وسایل حملونقل عمومی از جمله اتوبوس، مترو و قطار استفاده میکردند، تفاوت معنیداری نداشت. علاوه بر نحوه رفتوآمد و مسافت، عوامل دیگری مانند کیفیت حملونقل عمومی، ترتیبات زمان کار، آب و هوا و حتی امکانات مراقبت از کودکان نیز میتواند در اثرات بهداشتی مرتبط با شیوههای مختلف رفتوآمد دخیل باشند؛ بنابراین برای درک بهتر این که چگونه رفتوآمد با وسایل نقلیه عمومی و سایر عوامل ممکن است بر سلامت جسمانی تأثیر بگذارد، به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.
یافتههای این تحقیق در مجله Preventive Medicine منتشر شده است.
منبع: مدیکالنت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيکمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دوچرخه سواری بیماری قلبی بیماری های قلبی عروقی استفاده کنندگان آپولیپوپروتئین A لیپوپروتئین A تری گلیسیرید دوچرخه سواری محل کار حمل ونقل رفت وآمد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۹۷۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاهش ریسک ابتلا به سرطان با مصرف روزانه ۲ عدد گوجه فرنگی
امید صادقی در ارتباط با طرح تحقیقاتی با عنوان «بررسی ارتباط بین مصرف گوجه و مصرف لای کوپن که ماده مؤثر آن است و سطح خونی لای کوپن با ریسک و خطر ابتلاء به سرطان» در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: اثرات ضد سرطان گوجه به خاطر لای کوپن است که رنگدانه گوجه محسوب میشود و جزو آنتی اکسیدانها است.
وی به اثر پیشگیری و درمان کننده گوجه بر انواع سرطانها اشاره کرد و افزود: دریافت بالای لای کوپن در مصرف کنندگان نسبت به کسانی که مصرف پایین گوجه دارند، خطر ابتلاء به سرطان را کمتر میکند و هر ۱۰ واحد افزایش لای کوپن در بدن (در قالب مصرف گوجه) میتواند ۵ درصد خطر ابتلاء به سرطان را کاهش دهد.
محقق و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه داد: اثرپیشگیری گوجه بر ابتلاء به انواع سرطان، مورد بررسی قرار گرفت که مصرف آن، خطر سرطان ریه و پروستات را بهتر کاهش میدهد و جنبه پیشگیری از این دو سرطان را دارد.
وی اثر ضد سرطانی گوجه پخته را بیشتر از خام آن دانست و ادامه داد: مصرف گوجه عامل کاهش ابتلاء و مرگ و میر ناشی از سرطان میشود.
صادقی گفت: دراین مطالعه صرفاً اثر ضد سرطانی گوجه مورد بررسی قرار گرفت که در فاز بعدی مطالعه میشود که آیا اشکال مختلف گوجه مثل سس گوجه، رب گوجه یا سس کچاب و انواع مختلف محصولات حاصل از گوجه نیز اثر ضد سرطانی دارد؟
وی افزود: اثر بخشی مصرف یک تا دو گوجه در روز بر پیشگیری از سرطان در این مطالعه بدست آمده است، ضمناً مصرف زیاد گوجه عوارض خاصی بدنبال ندارد و تنها مصرف بیش از حد آن برای افرادی که مبتلا به بیماریهای خاص مثل رفلاکس معده هستند و عامل ترش کردن معده میشود، توصیه نمیشود.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه در عصر حاضر با بروز بالای سرطان مواجهیم بنابراین ارتباط بین دریافتهای غذایی و بروز سرطان باید مورد بررسی قرار گیرد.
کد خبر 6097137